Wie kent het niet: het UBO-register? Toch? Voor wie het even ontschoten is: dat is een register waarin zichtbaar is wie -uiteindelijk- eigenaar is van iets, ‘where the buck stops’. Hoe ingewikkeld juridische en fiscale constructies ook gemaakt kunnen worden, aan het eind van de lijn is er altijd iemand die de echte baas is: de UBO.
Om dat voor iedereen inzichtelijk te maken kwam er (EU-breed) een verplicht UBO-register waarin iedereen naar behoefte kon rondkijken. En daar ging het even fout met die wetgeving, want voor iedereen is in strijd met de (ook EU-brede) privacy-wetgeving. Dat mag niet: UBO-register dus achter slot en grendel. Wie die info wettelijk wel nodig had mocht nog wel aan de cipier vragen of de gevangene in de gevangenis zat (dus of er een registratie was), maar dus niet wie het was (de UBO zelf dus). Ingewikkeld allemaal.
Maar er komt een tunneluitgang in zicht: beperkte toegang. MinFin Kaag heeft er een internetconsultatie voor geopend, dus mocht je hier een mening over hebben: schrijf het van je af…..