Vorige week nam de Eerste Kamer de nieuwe pensioenwet (Wtp) aan, dus die gaat over enige tijd (vanaf 2028) ook in. Tot die tijd hebben alle bedrijfstakpensioenfondsen de tijd om (naar verluidt) zo ’n 20 miljoen pensioendossiers om te werken naar individuele ‘spaarpotten’.
Dat omwerken (in ambtelijk vakjargon: ‘invaren’) gaat niet meevallen want: a) dat zijn wel heel veel dossiers (met de 60.000 dossiers uit de KinderOpvangToeslag-affaire is men nog steeds bezig) en dossiers gaan ook nog 50/60 jaar terug, b) de gegevens van de pensioenfondsen op individueel niveau zijn lang niet altijd compleet (dat hoefde vroeger ook niet zo) en c) het ontbreekt aan voldoende (deskundig) personeel om die enorme klus te klaren.
Er staat dan ook 4,5 jaar voor, dus gemiddeld 4,5 miljoen dossiers per jaar. Stel: gemiddeld 20 werkuren per dossier, dus 89.000.000 werkuren per jaar en daarmee zo ’n 50.000 manjaren werk per jaar, minstens. We kunnen in ieder geval niet zeggen dat deze regering niet voor werkgelegenheid zorgt.
En oh ja: wie denk je dat al die manjaren gaat betalen? Drie keer raden…..
Ondertussen draait de wereld natuurlijk ook gewoon door en is er een enorme schadeclaim (400 miljard!) in voorbereiding over (door overheidsbeleid) gemiste pensioen indexeringen. En hoppa: een tweede claim is ook al in voorbereiding. Als ik me niet vergis in het huidige tijdsgewricht komen er nog wel meer rechtszaken: van al die afzonderlijke pensioengerechtigden die het straks niet eens zijn met hoe hun individuele pensioenpot is berekend.