Nadat de Belastingdienst ruim een week geleden al besloot alle aangiften met een Box3-component erin aan te houden, dat wil zeggen: niet te verzegelen met een definitieve aanslag, blijft het rommelen achter de horizon. De ‘overbruggingsregels’ zijn nog steeds onzeker en het hele dossier is inmiddels een migrainedossier geworden voor de 2e Kamer (en kan dus op de stapel crisisdossiers).
Kort samengevat gaat het er nu om dat rechterlijke uitspraken er steeds vaker op wijzen dat de Belastingdienst slechts de werkelijk behaalde rendementen mag belasten en niet die fictieve rendementen die de overheid heeft vastgesteld. Dat is om vele redenen nogal lastig, al is het alleen maar omdat die werkelijke rendementen vaak niet (volledig) bekend zijn bij de Belastingdienst omdat ze daar nooit om vroegen. Het wachten is nu op een uitspraak van de Hoge Raad hierover.
StasFin van Rij gaat inmiddels dapper door met zoveel als dat kan deze nu woedende veenbrand te blussen en tegelijk te werken aan een oplossing om vanaf 2027 al deze onduidelijkheden op te lossen. Het werkveld bemoeit zich inmiddels ook al met de perikelen: de RB (de organisatie van Belastingadviseurs) komt met het idee om beleggingen in panden (voor de verhuur of als 2e huis) te verhuizen van Box 3 naar Box 1, sterker nog zelfs: schrap de hele Box 3.
Ondertussen laat ook de rechterlijke macht van zich horen: het aantal rechtszaken wordt onbeheersbaar.