De fiscale regels waaraan wij ons allemaal moeten houden staan natuurlijk in de fiscale wet(ten) en aan diezelfde wetten moet de Belastingdienst zich dan natuurlijk ook houden, tot zover logisch allemaal. De realiteit is dat die wetten niet altijd de werkelijkheid volledig dekken (mensen zijn nou eenmaal erg creatief) en de teksten in die wetten zijn ook niet altijd even eenduidig, oftewel soms voor meerdere uitleg vatbaar. Daarvoor hebben we dan dus de rechter die via jurisprudentie die duidelijkheid wel moeten geven, ook in heel ingewikkelde en specifieke of bijzondere situaties. De wetten en jurisprudentie zijn openbaar, iedereen kan (in het tegenwoordige internettijdperk zeker) opzoeken wat er van zijn/haar gading is.
Maar zelfs dan blijven er genoeg bijzondere gevallen over waar (te) weinig duidelijkheid over bestaat en daarvoor heeft de Belastingdienst interne werkgroepen (kennisgroepen heten die) die een standpunt formuleren waar de uitvoerende belastingambtenaar zich aan moet houden. Dat zijn dan soms van die standpunten waar in mijn vak raar tegenaan wordt gekeken: huh, waarom dit? Die informatie en standpunten waren tot voor kort geheim. Tot voor kort dus, want de overheid gaat die standpunten nu openbaar maken (niet allemaal tegelijk overigens want het zijn er blijkbaar nogal wat).
Wat ook bleek is dat de bazen van het ministerie en de Belastingdienst helemaal niet zaten te wachten op dit soort openheid. De laatste zin in het artikel achter de link vertelt ook wel een beetje waarom (“Sommige fiscaal juristen en bestuurskundigen waarschuwen voor een ‘tsunami’ aan rechtszaken. Wetenschappers verwachten dat adviseurs en advocaten alle belastingstandpunten gaan doorvlooien op juridische en financiële kansen”).
Het bleef dus nog lang gezellig in het fiscale land…..