Het UBO register: wie een B.V. heeft, in een stichtings- of verenigingsbestuur zit of in een vennootschap onder firma of een maatschap deelneemt kent het (en al die mensen bij elkaar geteld: dat zijn er heel veel). Ingewikkelde materie, en toch eigenlijk ook weer niet (hoewel zelfs onze MinFin Kaag het niet snapte, bijzonder – het is immers haar portefeuille).
Wat is UBO ook alweer? UBO staat voor Ultimate Beneficial Owner, dus de degene die uiteindelijk de winst opstrijkt. Of zoals de Amerikanen zo mooi kunnen zeggen: ’the buck stops there’ (meer weten daarover? Kijk de film ‘Margin Call’). Iedereen moet dus (in het UBO-register) kunnen zien wie -verstopt achter talloze B.V. ‘s, stichtingen en buitenlandse firma ‘s- uiteindelijk de baas is.
Het UBO-register is een EU-brede wettelijke verplichting. En daar ging het afgelopen week ook fout: het Europese Hof vindt dat dat ‘iedereen kan kijken’ ‘een ernstige inmenging vormt in de grondrechten op eerbiediging van het privéleven en bescherming van persoonsgegevens’. Oftewel: ‘iedereen’ mag dus niet! Dat is dus eigenlijk de ene EU-ambtenaar die de andere EU-ambtenaar een stevige tik op de vingers geeft.
Gevolg: het UBO-register is (tijdelijk?) gesloten.
En ohja: waarom is er eigenlijk zo ’n register? De EU vindt het een sterk wapen in de strijd tegen zwart geld en het witwassen daarvan. Waarvan acte.