Fraudeurs, dieven en andere boeven zijn natuurlijk van alle tijden helaas. En dus jaagt de overheid op diegenen die het met de regeltjes niet zo nauw nemen ter vulling van hun portemonnee; het gebruikelijke spel tussen ‘goed’ en ‘kwaad’ waar hele boekenplanken over vol zijn geschreven en je je hele Netflix-account mee kunt uitputten.
Fraudeurs met de Btw zijn in dit ‘spel’ een speciale categorie, variërend van kleine thuisverkopers tot conglomeraten van pseudobedrijven die met facturen en aangiften googelen.
Het tegengaan van dat frauderen (en het witwassen van de opbrengsten daarvan natuurlijk ook) lukt nog niet echt goed (om niet te zeggen: steeds minder goed) en de overheid vindt dat dat vooral komt omdat zij te weinig ‘wapens’ heeft in die strijd. Daarom wil ze nog meer en nog betere wapens. Eén van die wapens is een nieuwe wet waarmee het witwassen van geld makkelijker is op te sporen. Daarvoor worden betalingsproviders (zoals banken) ook verplicht mee te werken aan het opsporen van dit soort praktijken, ook -en vooral- de grensoverschrijdende. De Autoriteit Persoonsgegevens is er niet blij mee. De banken zijn er ook niet blij mee (‘massasurveillance’).
Of de soep…., ik weet het ook niet. Per slot is het -om in de oorlogstaal te blijven- een wapenwedloop en de andere kant zit ook niet stil te kijken naar al dit wapengekletter. En ondertussen….. wordt de gewone burger van steeds meer kanten bespied.