Stel: je betaalt geld aan iemand anders omdat die iemand anders iets voor je gedaan heeft. Dat schijnt best vaak voor te komen hoor ik wel eens. Nou heeft de regering bepaald dat er drie vormen van ‘iemand anders’ zijn. De meest bekende vorm is natuurlijk de werknemer en daarvoor is veel (zo niet alles) al wettelijk geregeld. Ook komt het vaak voor dat je een zelfstandig ondernemer inhuurt, zoals een installateur, of een aannemer, of een belastingconsulent, of….. Die vorm is wat minder met wettelijke regels dichtgetimmerd, maar toch zijn er ook voor die vorm planken vol met wetboeken en andere soorten van regels.
De derde vorm is het beste samen te vatten met dat het niet de eerste en niet de tweede vorm is. De rest dus. Ik ga hier niet proberen precies uit te leggen wat die rest is, maar neem maar van mij aan dat dat een hele grote groep mensen is met een enorme variëteit aan werkzaamheden.
Voor de Belastingdienst is deze groep lastig te zien, laat staan te vinden. Van werknemers weten ze alles veel via de loonadministratie en zelfstandig ondernemers hebben een boekhouding en rapporteren jaarlijks hun financiële resultaten bij de fiscus. Maar die laatste groep? Hoe moet de Belastingdienst weten wie dat zijn en hoeveel geld ze verdiend hebben? De oplossing daarvoor is simpel: degenen die die mensen uitbetalen moeten dat melden bij de Belastingdienst en wel op deze manier.
En oh ja, je bent als uitbetaler (meestal) wettelijk verplicht om die betalingen aan derden op te geven!