Al jaren ‘hangt’ de kwestie of bij het aanvragen van een hypothecaire lening wel of niet rekening moet worden gehouden met het hebben van een studieschuld. Een studieschuld maakt het bedrag dat geleend kan worden (in principe) lager want de aflossing van die schuld beperkt het geld dat beschikbaar is voor de rente en aflossing van een hypothecaire lening. Veel hypotheekverstrekkers vragen wel om die informatie, maar gebruiken hem niet (echt) omdat die studieschulden niet geregistreerd staan bij de BKR. En als de aanvrager gewoon ‘liegt’ en die schulden bij de aanvraag niet invult geldt nogal eens het uit Amerika overgewaaide principe: ‘don ’t ask, don ’t tell’. Maar dat gaat anders worden las ik. Een handige ‘app’ gaat die studie-info makkelijk beschikbaar maken voor de banken en verzekeraars.
Het blijft een probleem: het functioneren van ons aller Belastingdienst. Ik las dat de problemen ‘overstromen‘. Zo! Ze hebben er in de Tweede Kamer zelfs slapeloze nachten van. Maar komt allemaal goed. Toch? Ik zag ook dat iemand via Geenstijl een verhaal over (de automatisering van) het UWV is begonnen en dat is na twee afleveringen al behoorlijk ontluisterend. In de tussentijd vaart onze fiscale politieagent dienstverlener natuurlijk gewoon door (want wat moet ‘ie anders…) en krijgt afgelopen week van de rechter een stevige tik op de vingers. Heel kort samengevat: de fiscus mag belastingplichtigen natuurlijk ten allen tijde om (aanvullende) informatie vragen als dat van belang is voor het controleren van een aangifte. Maar niet als dat betekent dat de fiscus van-alles-en-nog-wat opvraagt in de hoop dat daar misschien iets ‘moois’ tussen zit; het moet altijd om gerichte vragen gaan, in het wilde weg vissen naar info mag niet. Intussen wordt er blijkbaar wel gewoon (door-)gewerkt aan een nieuwe definitie van het begrip ‘Toeslagpartner’. Op zich wel logisch, zijn er ingewikkeldere kwesties denkbaar als (wel/niet/hoe) ‘samenwonen’ in 2019? Ik dacht het niet. Maar weten we echt zeker dat we aan dit bouwwerk willen gaan sleutelen? Nu? En toch bezig: de Belastingdienst was blijkbaar een stapeltje miljonairs kwijtgeraakt in de systemen. Oei! Miljonairs in guldens overigens, dat wel. Tot (bijna) slot nog: er komt een ingrijpende verbouwing aan van het wel (straks) en niet (nu) heffen van bronbelasting over o.a. royalties. Dat kan, veel landen heffen dat wel, dus waarom NL niet? Dat (o.a.) de Rolling Stones en U2 juist daarom (het niet heffen) hun bedrijven (deels) in NL hebben zitten zal vast helpen: die leven van de royalties…..en 15% daarvan is toch mooi meegenomen. Er zijn overigens ook landen die niet heffen, mag je raden waar de verhuiswagens binnenkort heenrijden. En echt tot slot: ken je het begrip ‘geautomatiseerde ketenbesluiten‘? Nee? Is niet erg: ik ook (nog) niet. Maar nu wel, tjonge!
Het blijkt allemaal toch behoorlijk ingewikkelder dan het eerst leek, die verbouwing van KOR naar OVOB (of KOR II, ook goed). Wat begon als versimpeling begint uit te lopen op een complexe verbouwing die door alle verborgen gebreken, lijken in de kast en scheve muurtjes tot taaie materie is geworden. Ik schreef al eerder hier: de voorbeelden op mijn vakfora vallen over elkaar heen, de twijfel groeit, bijna iedere casus blijkt veel ingewikkelder dan het eerst leek en tegelijk: de tijd begint langzaamaan te dringen. De belastingdienst probeert alle twijfelaars te hulp te schieten met een (soort van) hulp, kennissysteem, vragenlijst, … want het verwachte enthousiasme voor de nieuwe regeling valt blijkbaar nogal tegen. Ik zou zeggen: probeer het eens. En daarna eerst even heel goed nadenken en rekenen, paar nachtjes slapen, mij over je schouder mee laten kijken en dan kiezen. En oh ja: als je jaaromzet in 2020 en daarna waarschijnlijk hoger is dan € 20.000: ga wat nuttigers doen, dan geldt die nieuwe regeling niet voor jou.
Nog geen plan uit de Miljoenennota 2020, maar wel al aangekondigd voor 2022 (en zo lang duurt dat nou ook weer niet, je hebt nog 2 jaar de tijd): de toch wel ingrijpende veranderingen in de belastingheffing over vermogen (Box III dus).
Die veranderingen kort samengevat: (veel) minder belastingheffing over geld op spaarrekeningen, hogere belastingheffing op beleggingen en (veel) hogere belastingheffing over het bezit van onroerende zaken, zeker als die (deels) betaald zijn met geleend geld. In de Telegraaf (waar anders…) wordt het al breed uitgemeten, met voorbeelden, meningen en (natuurlijk, dit is 2019) emo. Heb je beleggingen en/of pandjes (al dan niet met geleend geld gekocht)? Ziehier de uitleg, sommetjes en (altijd handig) rechts op de foto de mogelijke oplossingen. Ik schreef al: je hebt nog twee jaar de tijd om Tom Poes een list te laten verzinnen.
Althans: dat vindt de Tweede Kamer. Die wil (nou eindelijk) wel eens actie want het loopt allemaal uit de klauwen, vinden ze daar. En dat zou zomaar kunnen kloppen natuurlijk, want sinds de afschaffing van de VAR is er weliswaar van alles geroepen en opgeschreven maar van controle is niet veel te zien. Logisch ook wel: als de regels zelf niet duidelijk zijn, wat moet je er als ondernemer dan mee? De acties moeten van de Tweede Kamer wel gericht worden op de ‘kwaadwillende’ ondernemers en met onduidelijke regels kan het zo maar zijn dat jij daar ook onder valt. Dus ……
Zo, ook weer overleefd: Prinsjesdag 2019 met de (fiscale) plannen voor 2020. Plannen dus, denk aan de winstwaarschuwing in de Troonrede! Laten we die winstwaarschuwing even voor wat ‘ie is; wat zijn die plannen dan en vooral natuurlijk: wat gaan die voor ons als ondernemers betekenen? De beste korte (nou ja, korte…) samenvatting vond ik deze: “Niet verbazingwekkend en niet spannend”.
Dat de plannen 2020 noch verbazingwekkend, noch spannend zouden zijn was ook wel te verwachten: veel was al uitgelekt en bovendien heeft Den Haag met zichzelf afgesproken even geen al te drieste nieuwe plannen te maken, eerst moest de Belastingdienst de tijd krijgen alle computersystemen weer op orde en werkend te krijgen. Maar toch: er zijn her en der wel wat wijzigingen, aanpassingen en doorhalingen te zien, echt ingrijpend is het -op een paar zaken na- dus niet. Ga ik het hier samenvatten? Nee, dat laat ik met alle plezier over aan de schrijvers op mijn vakgebied en de fiscalisten van de grote accountantskantoren. Dus voor wie eens rond wil kijken: een lijstje met links naar de vakpers: Taxence. Taxlive. AccountancyVanmorgen en (selectie) Nextens. En hier een link naar een linkverzameling van wat mijn grote vakbroeders over de plannen hebben opgeschreven. En deze -cijfermatige- korte opsomming is ook best aardig voor het inzicht en voor wie lappen tekst doorlezen niet de leukste vrijetijdsbesteding is: hier een video met pratende hoofden. Veel info ja. En behoorlijk overlappend ook natuurlijk. Het is net een supermarkt waar van alles te koop is en waar je (goed) moet zoeken naar wat jij graag wilt hebben en nodig hebt. Hoe je het ook bekijkt: de effecten van al die plannen zijn per persoon (erg) verschillend en je bent vervolgens ook niet helemaal aan de elementen overgeleverd: je kunt natuurlijk iets doen als de effecten je niet bevallen en daar komen we vast nog over te spreken de komende tijd. Toch?
De inkt van het plan is nog niet droog of de eerste klachten klinken alweer: de nieuwe aanpak van de Box III-belasting is (heel) goed voor spaarders, maar (heel) slecht voor beleggers. Ojé.
Want als dat zo is (en dat is zo, althans vaak) gaan we in mijn vak natuurlijk onmiddellijk kijken wat daar dan zoal aan te doen is. En als zelfs het NRC al met ideeën komt dan kan de Belastingdienst zijn borst wel nat gaan maken voor alle belasting ontwijkende trukendozen. We beraden ons, je hoort…… Update 16/09/19: en ja hoor, het begint te rommelen en donderen; men is aan het denken en rekenen geslagen (tip: too little, too late).
Ken je dat liedje: Santaclaus is comin’ to town (deze versie bijvoorbeeld)? Ieder jaar gebeurt er in NL hetzelfde: op Prinsjesdag worden de plannen voor het nieuwe jaar officieel bekendgemaakt en de weken daarvoor zit iedereen te wachten totdat de pakjesboot van Sinterklaas aankomt. Nou ja, te wachten: te speculeren en te lekken vooral.
Er is dus al het een en ander bekend van die plannen en wat mij ieder jaar weer opvalt: het zijn altijd vaak vooral de mooie delen (voor onze portemonnee bedoel ik dan) daarvan. We (vooral de werkende middenklasse) gaan er allemaal op vooruit. Naar het schijnt dan, want of dat echt zo is weet ik pas eind volgend jaar. Ja, ik ben wat cynisch ja. Want dat we er allemaal op vooruit gaan horen we in deze tijd van het jaar al jaren en dat bleek achteraf nogal eens tegen te vallen. Is niet erg: als het geld er niet is kunnen we het ook niet uitgeven, dat snap ik. Maar zeg dat dan eerlijk. Vind ik. Voor wie het niet kan laten en alvast wil kijken wat de plannen zijn (of zouden kunnen zijn): hier een kort overzichtje. En oh ja: de grote ondernemingen worden ‘aangepakt’ door het schrappen van een fiscale aftrekpost en dat gaat ongeveer 250 miljoen opleveren. Per jaar. Op een totale opbrengst van ongeveer 25 miljard, ook per jaar. Plus 0,1% dus. Poepoe.
Eh… nee toch? Dacht ik. Verkeerd gedacht dus, want dat kan wel. Tenminste als we een uitspraak van de hoogste EU-rechters lezen. Het is immers (gelukkig) niet aan de overheid om te bepalen wat wel en niet kunst is en een eenmalig gemaakte en door de fotograaf gesigneerde foto kan kunst zijn. Who cares? Nou, het verschil tussen een pasfoto nu en een kunstige pasfoto straks is het Btw-percentage: de eerste is 21% en de tweede 9% (want kunst is 9%). Leuk toch, dit soort dingen? Wees dus niet verbaasd als een net gemaakte pasfoto door de fotograaf op de achterkant wordt voorzien van een handtekening en een datum, het levert de fotograaf 12% meer op. Trouwens: dan weet ik nog wel wat meer kunstuitingen te bedenken…..
Het moest er natuurlijk een keer van komen; 1,2% belasting betalen over geld dat nauwelijks iets oplevert (0,02% rente, als al zoveel) is ‘niet eerlijk’. Dat vond zelfs de Hoge Raad. Dus wil de regering de belastingheffing op vermogen in Box III ingrijpend aanpakken. Vanaf 2022 overigens (want er mag even niet gesleuteld worden in de van plakband en paperclipsen aan elkaar hangende ICT bij de Belastingdienst), maar toch: wat in het vat zit verzuurd niet.
Hoe dat er vanaf 2022 precies uit gaat zien is nog niet bekend; er moet nog goed gekeken worden hoe en wat. Al wel bekendgemaakt: de belastingvrije voet gaat omhoog van ruim € 30.000 p/p naar ruim € 440.000 p/p. Zo! Op spaargeld, wel te verstaan. Hoe het gaat met beleggingen in aandelen en beleggingen in verhuurde etages en vakantiehuisjes is nog niet duidelijk. Een beetje wel: met geleend geld aandelen of pandjes hebben wordt weer wel zwaarder belast. En niet onbelangrijk: er wordt diepgravend onderzocht hoe ‘slimme constructies’ voorkomen kunnen worden, de zogenaamde ‘arbitragemaatregelen’ (onthouden, dat woord: voor scrabble tijden de kerst!). Het zoemt overigens inmiddels al vrolijk op mijn vakfora, met nieuwe ‘arbitragemaatregelen’. De rekensommetjes komen ook langzaamaan beschikbaar, inclusief ook de vragen over de ‘duurzaamheid’ (als in: hoe lang gaat dat goed) van deze ideeën.
Hoe dan ook: anders denken wordt het wel, maar we hebben dus met z ’n allen nog wel even om dat op orde te krijgen (tot 2022 immers) en trouwens ook om te bedenken hoe de oude ‘arbitragemaatregelen’ omgebouwd moeten/kunnen worden. Nog een tip (vraag) trouwens aan de regering: als de rente negatief wordt, krijgen we dan belasting terug?
In de tussentijd gaat er overigens ook wel het een en ander veranderen lees ik onderaan in dit artikel, maar voor het snappen van dat onderste tabelletje heb ik even wat meer tijd nodig. Belangrijk zijpaadje: de belastingvrije voeten Box III zijn ook de basis voor het berekenen van de Toeslagen, dat wordt met het bedenken van de anti-arbitragemaatregelen vast ook meegenomen. Toch?
