Maand: juni 2019

Vorige week schreef ik hier(onder) over de rekensom achter….. Naja, de inkt van de krantenartikelen over de nieuwe regels (het zijn nog plannen mensen, plannen!) over wie/wat nou wel/niet een ‘echte’ zelfstandige is nog niet droog of half Nederland valt ruziemakend en/of verdrietig en/of gekwetst over elkaar heen. Of elkaar huilend in de armen, zo gewenst….
De contouren van de nieuwe DBA-VAR-whatever-regels worden duidelijker. En dat is dan in ieder geval mooi, niets ergers dan niet weten waar je aan toe bent in ondernemersland. Toch?

Laat ik eens proberen het kort uit te leggen.
En om maar eens stevig te beginnen: de belastingdienst gaat alvast scherper en vaker controleren. Vanaf 2020, dat dan weer wel.
Wie zich wil inlezen over de nieuwe plannen, dat kan onder andere hier.
We krijgen dus drie soorten ‘zelfstandigen’ (nee, ik weiger dat woord zz….. te gebruiken, onzinterm, marketingpraat). Wie beneden de € 16 per uur verdient is geen zelfstandige, die is (c.q. hoort) in loondienst. Exit dus.
Wie meer dan € 75 per uur vraagt (en krijgt natuurlijk ook ;-)) kan zich via een ‘zelfstandigenverklaring’ (naar een beter woord wordt nog gezocht) als echte ondernemer laten behandelen, maar dan mag die klus niet langer dan een jaar duren. Maar aan dat jaar valt ook wel weer een mouw te passen, begrijp ik.
En de groep daartussen? Tja. Als ik het zo inschat zijn dat verreweg de meesten, 90% misschien zelfs? Dat blijft voor hen dan dus weer hannesen, trucjes bedenken, door rood rijden, net doen of de neus bloedt.
Mijn kortste samenvatting van wat ik tot toe toe gezien heb: veel tekst, weinig oplossingen. New names, same shit zeggen ze in de VS dan altijd.
In mijn fantasie zie ik al pakketbezorgers rondzoeven die voor € 80 per uur al uw 120 pakketjes rondbrengen in een uur. Zeggen ze. Of ondernemers die….. nou ja, laat maar. Ik ga mensen niet op ideeën brengen, althans niet hier.

Ja hoor, je kon erop wachten: de overheid wil een minimumtarief voor zzp ‘ers verplicht gaan stellen: € 16 per uur (excl. btw, neem ik aan). Want € 16/uur is genoeg om goed van te leven aldus verzekeren de Haagse kringen ons.
En ik? Wij als ondernemers? Liedje!
Okay! € 16 per uur dus. Ik trek mijn rekentuig onder alle paperassen vandaag en ga doen waar ik goed in ben: rekenen.
Stel: een werkweek van 40 productieve (declarabele) uren (de boekhouding en al het andere organisatorische gedoe doet die zzp ‘er zelfstandige maar in zijn/haar vrije tijd, toch?).
Een 100% bezettingsgraad dan ook trouwens: knap hoor (*)!
Twee weekjes zomervakantie plus een weekje vrij tussen Kerst & Nieuw en dus 49 productieve weken en daarmee dus 1.960 declarabele uren per jaar. Maal € 16 is dus ruim € 31.000 omzet per jaar.
Voor ziek zijn heeft hij/zij dan natuurlijk geen tijd (*).
We hebben het over een zelfstandige, dus die heeft ook bedrijfskosten. Stel een telefoon-abo, een auto en wat gereedschap & hulpmiddelen, een goed trosje noodzakelijke zakelijke verzekeringen, een website en wat ander promotiemateriaal en natuurlijk af en toe een zakelijk vorkjeprikken met concullegae en (potentiële) klanten. Kom je toch al snel op ongeveer € 5.000 aan kosten per jaar. Nettowinst dan dus ongeveer € 26.000 per jaar.

Onze geminimaliseerde zelfstandige kan van die winst een pensioen opbouwen en een Arbeidsongeschiktheidsverzekering betalen, aldus de overheid. Wat kost dat dan? Lastig, want erg persoonsafhankelijk natuurlijk maar laten we het verzekerbare bedrag stellen op 70% en dan zijn de premies per jaar al snel zo’n € 4.500 per jaar. Netto te besteden dan dus per jaar ongeveer € 21.500.
Oja, we vergeten er nog eentje: de Belastingdienst wil ook nog graag mee-eten. Aan Inkomstenbelasting gaat het niet veel worden als deze zelfstandige de fiscale faciliteiten kan gebruiken, wel een beetje premie ZvW: € 500 per jaar. Netto besteedbaar inkomen van deze voorbeeldzelfstandige dus ongeveer € 21.000 netto en dus een kleine € 1.800 per maand. Daar doen we dan nog wat Toeslagen bij, komt het dus op zo ’n € 2.000 besteedbaar per maand. Dat kan, daar kun je van leven als alleenstaande. Het minimumloon is nu ruim € 1.600 per maand (bruto dan wel!) en een bijstandsuitkering (alleenstaande) ruim € 1.000 netto.

(*) Maar dan dus wel 100% bezittingsgraad (bedrijfseconomisch rekenen we altijd met 80% als basis) en nooit ziek zijn (het gemiddelde ziekte-percentage is ongeveer 5%). Reken ik daarmee dan krijgen we een kleine 1.500 declarabele uren, dus € 24.000 jaaromzet en € 19.000 nettowinst. Na aftrek van de pensioen- en aov-premie netto dus € 14.500 besteedbaar, ietsje meer dan € 1.200 per maand. Oei! Misschien moet iemand in het Haagse toch maar even opnieuw gaan rekenen, met realistische uitgangspunten enzo…..
En overigens: wat doen we met de wel erg makkelijke fraude (want de werkuren, niets ‘flexibeler’ dan dat). En moeten we aan de bakker voortaan vragen of ‘ie zijn uur-opbrengst wel haalt, of dat er nog een halfje bij moet?

Al jaren loopt er een procedure (ik mag wel zeggen: vele procedures) bij allerlei rechtbanken omdat belastingplichtigen de belastingheffing op hun vermogen (in Box 3, want ja: er is ook nog ander vermogen in Box 1 en Box 2) veel te hoog vinden. De rente e.d. is immers historisch laag (als in: ongeveer 0%) en dan is (ongeveer) 1,2% belastingheffing toch wel wat erg aan de (te) hoge kant. Dat vonden vele rechtbanken eigenlijk ook wel, en de hoogste rechter (de Hoge Raad dus) ook. En dat vindt die HR nog steeds, of weer zo je wilt.
Het is – als je het zo leest – zelfs wel heel erg: de heffing is in strijd met artikel 1, eerste protocol, van de Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.
Zo! Alsof er martelpraktijken plaatsvinden, of nog erger…..
Nou, ook weer niet helemaal: de inbreuk die de belasting maakt op het recht op eigendom is soms best geoorloofd (pardon?), maar kan in bepaalde jaren zo erg uitwerken dat het toch weer ongeoorloofd is, zoals in de jaren 2013 en 2014. Aldus (heel kort samengevat) de Hoge Raad.
Okay! En toen, dus? Nou niets. Want daar gaat de rechter niet over, althans niet voor alle belastingplichtigen samen dan. Een individu kan er voor zichzelf wel iets mee. Tja, daar hebben we dan weer wat aan, zo ’n uitspraak. In arren moede doe ik dan maar weer een liedje. Als troost.