Exit vof en maatschap?

Als sinds hééééél lang (in ieder geval ruim voor mijn tijd in dit vak) kennen we – afgezien van de rechtspersonen B.V., de N.V., de Coöperatie en (recenter) de EESV – vier vormen van ondernemerschap: de eenmanszaak, de vennootschap onder firma, de commanditaire vennootschap en de maatschap. Dat mag wel eens wat moderner, aldus de StasFin die daarover gaat (Dekker).

De eenmanszaak blijft in dit plan wat ‘ie was en de commanditaire vennootschap ook. De V.o.f. en de maatschap worden straks gelijkgesteld, en dus hetzelfde. Althans, als het dus aan de StasFin ligt die daar een nieuwe wet voor ontworpen heeft. Die nieuwe regels zijn nu -want dit is 2019- in een ‘internet-consultatie’ gegaan, dus iedereen mag er iets van vinden, dat opschrijven en aan de StasFin melden.
Het zijn (worden) toch wel ingrijpende nieuwe regels voor iedereen die nu via vennootschap onder firma werkt; de regels voor de v.o.f. gaan ongeveer gelijk worden aan die van de maatschap en dat is voor de vennoten in een v.o.f. meestal geen verslechtering, zelfs een behoorlijke verbetering. Voorbeeldje? Nu zijn leden van een maatschap aansprakelijk voor hun deel van de schulden van de maatschap, vennoten van een v.o.f. zijn aansprakelijk voor alle schulden. Toch een verschil. Lees hier een korte samenvatting van de plannen en hier de officiële info.

Geen gezeik, iedereen rijk!

Kennen we die nog? Van lang geleden? Zo niet: Google it (best leuk ook). Klopt natuurlijk niet, het was ook maar een plan van een -helaas nooit opgerichte-  politieke partij.

Het is trouwens niet gelukt: iedereen rijk. Goh. Maar hoe zit het dan nu? Het CBS is weer eens aan het rekenen geslagen en kwam afgelopen week met een stapeltje cijferwerk over de vermogens van ons allen. Verandert natuurlijk niets, en niemand doet er wat aan (oeps, sorry), maar het zijn toch wel weer interessante cijfers.
De conclusies laat ik aan jullie over…..

Oei-Oei. Foutje

’t Was wel (weer) raak deze week, qua denk- en rekenfouten bij onze overheid. Energielasten, UWV en zo nog het een en ander.
Waaronder dus ook een ‘programmeerfout’ in verband met het ‘Kindgebonden Budget’. 

Wat is dat nou weer?
Het Kindgebonden Budget is een (soort van) subsidie Toeslag voor gezinnen waar tenminste één kind jonger is dan 18 jaar, bestaat sinds 2008 en is natuurlijk inkomensafhankelijk. De exacte voorwaarden voor die Toeslag ga ik hier niet uitleggen, dat laat ik met alle plezier over aan onze vrienden van de Belastingdienst zelf.
Als mensen aanspraak konden maken op die Toeslag zou dat vanzelf door de Belastingdienst geregeld worden, zelf aanvragen hoefde dus niet – behalve dan in zeer uitzonderlijke gevallen.
En toen ging er dus iets fout. Want als mensen er eerst aanspraak op maakten en een jaar later een te hoog inkomen hadden verviel die aanspraak in dat nieuwe jaar natuurlijk. Ging het inkomen het jaar daarna weer omlaag dan zou die aanspraak voor dat nieuwe jaar automatisch moeten ‘herleven’. Maar zoals de oudjes onder ons allang weten is ‘automatisering’ niet hetzelfde als ‘automatisch’; het programmaregeltje daarvoor is helaas in het computerprogramma vergeten, dus van dat ‘herleven’ kwam niets terecht. Een wakkere medewerker ontdekte deze omissie en de StasFin maakte met rode koontjes bekend dat dat geld alsnog gaat komen, althans voor de laatste 5 jaar (voor oudere jaren mag u naar de rechter). Wanneer precies dat geld komt weten we nog niet, maar wat in het vat zit……
En ohja: dit gaat de overheid dus ongeveer 400 miljoen kosten (tenminste, als ze het goed uitgerekend hebben…). Plus dan de kosten om dit allemaal weer geregeld te krijgen.

Flexwerkers overspoelen de arbeidsmarkt

Zo, dat is weer eens een ronkende kop voor boven dit artikel. Maar dat mag wel een keertje, want er is toch wel sprake van enige paniek bij de boven ons gestelden. En verwarrende boodschappen ook.

Het CBS (o.a.) kwam met cijfers waaruit blijkt dat het aantal flexwerkers in 15 jaar tijd met driekwart is gegroeid tot ruim 3 miljoen. Zo!
Het lastige is wel: er zijn vele soorten flexwerkers (uitzendkrachten, mensen met een tijdelijk arbeidscontract en zzp ‘ers zelfstandigen natuurlijk ook). Het aantal zelfstandigen is in 15 jaar gegroeid tot ruim 1,1 miljoen.
Wel mooi in de berichten (vind ik dan) is dat er -eindelijk- geprobeerd wordt om een soort van logische indeling in die toch wel erg lastig grijpbare groep (‘flexwerkers’ dus) aan te brengen. Per slot is een een student met een tijdelijk nul-urencontract bij een restaurant toch heel iets anders dan de interim-manager die zich per dagdeel (duur) verhuurt. Of de eigenaar van een (web-)winkel. Of…
Maar hoe het ook zij: het wordt voor de overheid dus wel steeds lastiger om ook maar enige grip op dit fenomeen te krijgen (voor zover dat al zou moeten natuurlijk). Hebben we overigens ook nog de EU die er een mening over heeft. En mensen die van al die ‘onzekerheid’ gebruik (misbruik?) maken door bizarre vormen van ‘zekerheid’ te verkopen aan de (te) goedgelovigen onder ons.
En de zelfstandige boer? Hij (zij) ploegde voort…….

Datamining gaat steeds verder

Het rondsnuffelen in je persoonlijke gegevens is weer een stapje verder voortgeschreden las ik afgelopen week. Er komen apps op de markt die je het makkelijker maken alle relevante (persoonlijke) info bij elkaar te harken voor allerlei nuttige (of noodzakelijke) zaken.

Info halen uit je aangifte(n) Inkomstenbelasting, uit je banksaldi, uit je pensioensituatie, welke verzekeringen je allemaal hebt, wat …
Het kan allemaal, want die gegevens zijn er natuurlijk en wat kan gebeuren zal ook (ooit) gebeuren. En natuurlijk zijn er allerlei ‘ingebouwde’ privacy-garanties in die apps, maar ik blijf dit soort dingen toch lastig vinden. Want – zoals al opgeschreven – alles wat kan gebeuren zal ook (ooit) gebeuren.
Maar gelukkig is de politiek en de privacywaakhond alert. Of dat helpt???

Aangifte 2018: waar let de fiscus (speciaal) op?

Het is een (soort van) traditie geworden: de Belastingdienst die vooraf meldt waar ze speciaal op gaan letten bij het beoordelen van de aangifte Inkomstenbelasting (die van/over 2018 dus deze ronde).

Die ‘speciale aandachtspunten’ is al een hele lijst geworden dit jaar, dus ga er even voor zitten.
Dit is deel 1 van die speciale aandachtspunten en dit deel 2.
De Eigen Woning dus en dan vooral de meer ingewikkelde situaties, studiekosten, Resultaat Overige Werkzaamheden, enzovoorts. Vooral de laatste (cryptovaluta) vind ik (vaktechnisch dan) wel interessant, want hoe gaan ze dat controleren? Ik ben benieuwd.
Maar hoe het ook zij: je weet waar de fiscus met een goede leesbril op en gewapend met de wetgeving en jurisprudentie eens even voor gaat zitten (nou ja: hun data-analysesystemen op los gaan laten).
Tis maar dagge ut wit.

Fiscus kan ook gaan meekijken op je bankrekening

Ja, echt? Ja. Ik schreef er al eerder over: de PSD2-wetgeving die over niet al te lange tijd ingaat. In die wetgeving moet je bank derden toegang verlenen tot (het kijken op) je bankrekening als jij daarmee instemt (belangrijk detail natuurlijk, maar of dat ook hiervoor geldt??).

Ook de Belastingdienst kan dus straks meekijken waar je je (zakelijke) boodschappen doet en ook justitie (en straks vast ook nog vele andere instanties, instellingen en wie-weet-wie/wat-nog-meer). ’t Is 2019 per slot en de BB=WY (Big Brother is watching you)-trein raast in hoge snelheid door. De overheid werkt al aan een portal die dit allemaal ‘makkelijk’ (voor haar, natuurlijk) moet maken. Nah ja, scheelt in ieder geval weer tijd bij een belastingcontrole: je bankgegevens hebben ze dan al bekeken. mooi toch?
En als we dan toch bezig zijn: al eeuwen kennen we het fenomeen van de ‘fiscale klikspanen’: mensen die (anoniem meestal) bij de fiscus klikken over wat jij volgens hun fout zou doen.
Dat anonieme mag ook al niet meer las ik….

Never marry a student

Kennen jullie deze gouwe ouwe nog? Moest ik even aan denken toen ik het verhaal van een vrouw las die mocht opdraaien voor de helft van de studieschuld van (ex-)manlief.

Voordat iedereen schrikt en alle trouwplannen gelijk in de prullenmand gooit: dat geldt vanaf 2018 niet meer zo. Vanaf 2018 vallen schulden ontstaan voor het huwelijk (in principe!) niet meer in de huwelijkse financiële gemeenschap.
Maar voor 2018 nog wel en daarmee is de huwelijkspartner dus aansprakelijk voor de studieschuld als het huwelijk voor 2018 plaatsvond. Toch een aandachtspuntje met die tegenwoordig wel erg lang doorlopende studieschulden.
De mevrouw uit dit verhaal was er in ieder geval vast niet erg blij mee…..

Geen factuur? Dan geen Btw-aftrek

Op zich geen nieuws, dit. Toch? Voor Btw-aftrek heb je een correcte (!) factuur nodig om daarmee te bewijzen dat die (Btw op de) kosten zakelijk waren en voor jouw bedrijf waren. En dus aftrekbaar.
Dat werkt al jaren zo (sinds 1968 om precies te zijn, en daarvoor vast ook – maar dat is wat voor mijn tijd).

Het grappige (of droevige, zo je wilt) is dat er altijd weer ondernemers zijn (en klanten, leveranciers) die denken dat dat niet voor hen geldt. Iedere keer dan dus weer ‘gedoe’ (om die factuur alsnog boven tafel te krijgen) of geen Btw-aftrek (en dat is toch weer zonde geld). Of dus iets doen wat niet mag en dat bij een belastingcontrole zonder pardon geschrapt en nageheven wordt.
De Rechtbank Den Bosch heeft het voor alle zekerheid maar weer eens bevestigd: zonder (correcte, op naam gestelde) factuur geen Btw-aftrek.
Is dat altijd zo? Ja, dat is altijd zo. Met natuurlijk wel weer een paar kleine uitzonderingen (we blijven NL per slot van rekening). En in de praktijk wordt niet altijd ieder potlood scherp geslepen bij een belastingcontrole, maar fout = fout en blijft fout.
Mooier kon ook de rechter het ook niet maken, en makkelijker ook niet.

Helft kleine zelfstandigen betaalt geen belasting

Oei! Da ’s veul: de helft. Wie zegt dat? Het CBS dus, op vraag van een Payrollbedrijf uitzendbureau (‘WePayPeople‘, mooie naam trouwens!). Die helft draagt dus niets bij aan ‘onze voorzieningen’ en dat is ’te gek voor woorden’, aldus de directeur van WePayPeople.

Je wilt cijfertjes? Krijg je cijfertjes. In 2016 gaven 482.700 mensen op hun aangiftebiljet Inkomstenbelasting aan alleen winst uit onderneming te hebben als bron van inkomen en daarvan betaalden er 222.700 hélémáál niets aan Inkomstenbelasting. Dat is dus ongeveer 46%.
Bij alle ondernemers met als enige bron van inkomen hun bedrijf (dus ook de B.V.-werkers en de zelfstandigen met personeel) was dat percentage zelfs 48%. Wow!
Toch? Of niet dan? Nou, dat ligt toch wel wat genuanceerder, vind ik dan. In de eerste plaats omdat die ondernemers natuurlijk wel Btw betalen (over hun boodschappen), misschien OZB (als ze een eigen huis hebben), accijnzen (op wat ze aan brandstof in hun auto ’s stoppen, aan borrels opdringen en aan peuken oproken) en zo nog wel het een en ander. Ze dragen vaak ook weer bij aan de winst van hun leveranciers, die dan mogelijk weer wel…. En last but no least: dat ze niets betalen kan ook nog komen door een handige verdeling van het fiscale inkomen met hun (fiscale) partner. Of dat ze (veel) geld spenderen aan hun oudedagsvoorziening, of arbeidsongeschiktheidsverzekering.
Dus zo dramatisch als die directeur het zei is het nou ook weer niet. Of in ieder geval is het niet zo simpel als die goede man blijkbaar denkt.