Het ettert al jaren: de kwestie rond miljoenen woekerpolissen. Mensen die polissen kochten (of zich hebben laten aansmeren, al naar gelang je visie daarop) waarvan de beloofde rendementen verzopen in ‘kosten’, ‘provisies’ en andere zwarte gaten.
Dat was (en is) heel vervelend, geen twijfel. Maar het kan nog erger, las ik tot mijn verbazing in de vakpers. Iemand had (behoorlijk wat) van die woekerpolissen en kocht ze in arren moede dan maar af, natuurlijk tegen een veel lagere waarde dan ooit verwacht (voor de niet-kenners: afkopen is het geld wat ze nog waard waren over laten maken naar zijn bankrekening). Mooi (nou ja, mooi) denk je dan, heb je nog iets. Maar er was nog een instantie die meende een deel van dat geld te kunnen incasseren: de Belastingdienst. Want op het vervroegd (d.w.z. voor de afloopdatum van de polis) afkopen van een kapitaalverzekering staat een boete: 20% revisierente. In dit geval ging het om ruim € 38.000 revisierente. Beroep bij de rechter hielp niet, de man moest ook dat betalen. Tjonge.
